interview naik pangkat....

Berape hari yg lepas, 1 temuduge kenaikan pangkat tlah dibuat oleh salah sbuah ank syarikat TNB. Dan dlm ramai-ramai yg terpilih tu ade 3 kwn kite dr ganu tlah dipilih utk di temuduge. Kebetulan plak 3 kwn kite ni adalah peserte ketige yang pertame.Ape lagi berdebar-debarlah 3 orang ni. Kwn yg nombor satu mule la merungut, (bace kene ikut loghat terengganu!)

"Baru ja sapa sining, letih tok hilang agi doh bale baru sapa pulok". Sampuk plak kawan yang kedue ni " mapuh kite kalu lagu ni. Aku doh kecut perut parok ni ."

Dan bersuare la plak kawan yang ketige ni dgn berlagak macho seraye berkate "Mung nok takut mende gok awang eh. Kalu die tanye, mung jawap je ar. Kalu mung tak tahu, mung bahang gi la jawap bende pun . Janji mung jawap. Doh hok mung due ekor ni takut sangat bak pe. Bukang nye tukang interbiuw tu nok makang mung.

Cee mung tengok aku nih,rilek jah. Siap buleh control macho lagi". Tibe mase yg ditunggu-tunggu, make name kawang kite yang pertame ni pun dipanggil. Dalam 15 minit kemudian, kawang yang pertame ni pun keluarlah. Ape lagi macam kera kene belacan la kawan nombor due ni dok tanye ape soalan yang di tanye oleh tukang interbiuw tadi.

"Eh awang wei..menatang mende tukang interbiuw tanye mung tadi". Kwn nombor satu tadi pun jawap,"Susoh jugok soalan die,tapi aku tok ingak doh mende hok die tanye tadi,tapi se je yang aku ingak die tanye, Pengerusi TNB yang baru siape name. Aku pung jawap lah Datuk Jamaluddin Jarjis".

Kawan nombor due pulak menyampuk" Ah sudoh aku tok reti nok sebuk name tu.Guane nih awang. Aku rase nok terkecing doh ni. Ah aku tulih kat tangan je la awang.

Kalu die tanye senang le sikit aku nok jawak." Pastu sampuk le pulak kawang nombor tige yang berlagak pandai ni,"Bak pe yang mung jadi bodo sangat nih. Jangan tulih kat tangang.nanti tukang interbiuw tu nampok mung tulih situ. Mung tulih kat getoh spende mung tu. Kalu die tanye ,mung selok la sikit spenda mung,mung buat-buat la gatal kat perut. Pas tu mung kerling la sikit name Pengerusi TNB.Ape lagi kawang nombor due suke la dengar idea bernas kawan die tu.Tapi die tak tak tahu yang kawang die nombor tige tu pun panik gak,sebab die pun tak tahu nak sebut macam mane.

Name kawan nombor due pun dipanggil.Dalam 20 minit kawan nombor due tak keluar2 lagi. Kawan yang nombor tige dah panik kenape kawan die tu tak keluar keluar lagi. 5 minit kemudian keluar la kawan nombor due ni dengan muke tersenyum. Kawan no. 3 pun tanye la,ape soalan yang keluar,jawap la kawan no 2 ni, Susoh jugok soalang die tapi soalang Pengerusi TNB tu aku buleh jawap, Aku sempat selok spenda aku.Tukang interbiuw tok nampok aku selok tadi."

Aku pung sebenor nye tok tahu jugok nok sebut name Pengerusi TNB tu." Jawap lah kawang no 2 tadi." Mung tulih pade getoh spende mung tu macang aku buat nih"

Kawan no 3 pulak jawap," Aku nok tulih macam mane aku tok pakai spende ".Ape lagi kelam kabut le kawan kite.Tibe-tibe kawan no 1 yang dari tadi berdiam diri tadi bagi idea."Ape bende yang susoh sangat ni. Awang, mung beri je spenda mung kat die kejap." Ape lagi bergegas la kawang2 ni pegi toilet untuk berpindah seluar dalam. Tak lame lepas tu name kawan no 3 ni pun di panggil.Dengan semangat berkobar-kobar dan rase confident yang amat sangat kawan kite ni masuk dalam bilk interbiuw tu.

Dalam 10 minit kawan nombor 3 ni keluar sambil tergaru-garu kepale dengan muke kepelikkan. Kawan-kawan die yang luar ni tanye la kenape keluar awal sangat.Die menjawap, mase die jawap ahli panel tanye Name Pengerusi TNB, lepas tu die jawap la. Tak pasal-pasal semue ahli panel tergelak-gelak sampaikan ade yang mengalir-alirkan air mate tak tahan sangat. Pastu kawan-kawan ni tanye la, mase ahli panel ni tanye Name Pengerusi TNB tu, ape mu jawap.Dengan confident die bagitahu dengan kuat dan lantang " Datuk Calvin Klien". Rupe-rupenye mase kawan-kawan ni berpindah seluar dalam tadi,kawan yang sorang ni dah terpakai terbalik rupenye yang belakang ke depan, yang depan ke belakang. Name Pengerusi TNB yang baru tu kat belakang,name jename spenda tu pulak kat depan.


.............the end.............